Notatnik Agenta

 ZANIM PRZECZYTASZ:

1. Nie sugeruj się tym, że notatki są prowadzone tak, jakby pisał je mężczyzna — jest to specjalny zabieg, który ma uniknąć identyfikacji Agenta na podstawie jego płci.
2. Notatki faktycznie pisał Agent i to robił to zgodnie z podanymi etapami. Wpisy Agenta publikujemy tu na bieżąco, więc jeśli zdobyłeś(-aś) dostęp do tej strony stosunkowo wcześnie, to pamiętaj, aby często tu zaglądać.
3. Nie sugeruj się stylem pisania — Agent specjalnie zmodyfikował swój styl, aby nie można było go łatwo zdemaskować.
4. Dostępem do tej strony możesz się podzielić z innymi lub zachować całkowicie dla siebie — wybór należy do Ciebie. Pamiętaj jednak, że inni również mogą mieć już dostęp, a Ty możesz o tym nie wiedzieć.

WSTĘP

To pierwszy moment, gdy wyznaję światu, że jestem Agentem. Przede mną ciężkie zadanie, ale mam nadzieję, że podołam. Muszę zachować odpowiedni balans, żeby skutecznie utrudnić grupie zdobywanie Agendolców i jednocześnie pozostać niezauważonym.

Czas rozpocząć grę i będąc w roli Agenta nie zamierzam mieć dla Was żadnej litości — nie liczcie na wysoką nagrodę, dopóki działam.

ETAP 1

Quiz okazał się być jedynie rozgrzewką, bo ciężko tak naprawdę było cokolwiek zdziałać. Jedyne co chciałem zrobić na tym etapie, to wtopić się w tłum, co poszło zgodnie z planem. Tak czy siak, uczestnikom nie udało się zdobyć wysokiej nagrody. Cóż, nie dziwię się, pytania często były okropnie trudne.

Pod koniec tego etapu poznaliśmy pierwszej ofiary — Winiarę i Ellie. Niewiele mogę na ich temat powiedzieć na tak wczesnym etapie, jedynie ciekawi mnie, kto by odpadł, gdyby Ellie napisała test. 

ETAP 2

Przez ten etap przemknąłem prawdopodobnie niezauważony. Zrobiłem swoje i udało się trochę zepsuć, ale mam wrażenie, że inni gracze odwalili jeszcze większy sabotaż, więc czuję się całkiem pewnie.

Poniżej wstawiam bardzo ciekawego screena. Enjoy!

Odpadła Primevere. Pewnie teraz żałuje, że nie zdecydowała się wykorzystać immunitetu. Niech to będzie dla Was lekcja — zbytnia pewność siebie może Was łatwo zgubić. 

 

ETAP 3

Podczas spotkań ze mną prawie wszystko poszło zgodnie z planem. No właśnie, prawie. Pytania jednej z osób mocno namieszały mi w głowie i nie udzieliłem na nie najlepszych odpowiedzi. Boje się, że rudowłosa może być o krok od poznania mojej tożsamości.

Gratuluję Kirai, która jako jedyna nie zgodziła się na współpracę ze mną.

Wybrałem kilku uczestników do wspólnego sabotażu w zamian za nagrodę. Byłem przekonany, że wszyscy zrobią wielki bałagan — w końcu stawką był immunitet. Tak naprawdę na oklaski zasługują trzy osoby: Lobuzisa (chociaż przyznanie się jej do współpracy ze mną na pewno sobie zapamiętam), Falling Star i Uparta. Żałuję, że dałem tak wielką szansę pozostałej dwójce.

Niżej kolejny screen. Jaki ja dobry jestem...

https://www.youtube.com/watch?v=Mklg-4FLurY

Przyszedł czas na Leafy. Jestem troszeczkę zaskoczony — myślałem, że zajdzie znacznie dalej... Chociaż w tej grze wszystko jest możliwe i trzeba się wszystkiego spodziewać.

ETAP 4

Czwarty etap nauczył mnie wielu nowych rzeczy. Nie do końca jestem zadowolony z przydzielenia nagród pewnym osobom w ramach „Jednego z dziesięciu”. Chociaż w tym wszystkim znalazł bardzo duży plus, ponieważ nie udało się zdobyć obu połówek kuponu. Przyznam jednak, że początkowo nie wyglądało to zbyt dobrze i bałem się, że żaden z jego posiadaczy nie zostanie wyeliminowany. 

W zadaniu z dźwigniami robiłem co mogłem, ale nieudolność grupy mi przy tym tylko pomagała. Ostatecznie jednak uczciwi gracze byli tym razem skuteczniejsi ode mnie i zgarnęli najwyższą nagrodę. Cóż, nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem, ale na pewno nadrobię to w kolejnych etapach.

Tym razem z gry wyleciała (na szczęście) Uparta. Dla niej na pewno nie jest to taka beznadziejna sytuacja, przynajmniej będzie mogła się teraz wyspać.

ETAP 5

Co do rankingu zaufania... to jestem bardzo zaskoczony jego wynikiem (nie zdradzę czy pozytywnie, czy negatywnie).

W zadaniu głównym nie musiałem tak naprawdę dużo robić, ponieważ grupa zaufania bardzo mocno zdominowała grę. Zieloni robili, co mogli, żeby wyjść z beznadziejnej sytuacji, ale było ciężko — tym bardziej, że na każdym kroku starałem się kłaść im kłody pod nogi. Grupa skończyła zadanie z okrągłym zerem, co bardzo mnie cieszy. Ten etap utwierdza mnie w przekonaniu, że dla uczestników pula nie ma żadnego znaczenia i liczą się tylko fanty. Z takim podejściem dużo łatwiej jest mi psuć bez wzbudzania większych podejrzeń.

Podczas eliminacji pożegnaliśmy Wendy i nie jest to dla mnie najlepsza wiadomość. Wydawało mi się, że Wendy próbuje grać Agenta, a dawało mi dodatkową to zasłonę. 

ETAP 6

Gra terenowa była prosta do zepsucia, głównie za sprawą pewnej trójki, która nawet nie kiwnęła palcem, żeby cokolwiek zrobić w tym zadaniu. Mi pozostało jedynie wtopić się w tłum...
Dzięki za pomoc :)

Zadanie z polem minowym przyniosło dużo emocji. Grupa coraz bardziej się dzieli i konflikty się zaogniają. Przyjemnie jest na to patrzeć, bo tam gdzie się dużo dzieje, dużo łatwiej się ukryć. Cudownie. A no i nie zapomnijmy o tym, że ktoś podczas tego zadania zrobił błąd i spowodował odjęcie 50 Agendolców z puli. Byłem to ja? Może tak, może nie. 

Na tym etapie odpadł Monster. Jestem trochę zaskoczony, że nie zrobił testu, ale inni uczestnicy pewnie nie narzekają — w końcu to awans do kolejnego etapu bez najmniejszego wysiłku.

Brawo! Oto Twój darmowy joker! Napisz do dowolnego z prowadzących o swoim znalezisku. [nieaktualne]

ETAP 7

W tym momencie zaczynam się zastanawiać, czy moja rola w ogóle ma sens, bo odnoszę wrażenie, że niektóre osoby odwalają część roboty za mnie. Podczas zadania z bombami nie zrobiłem zbyt wiele, żeby udaremnić grupie zdobywanie Agendolców — inni mnie w tym wyręczyli. Dzięki, kochani!

Przyznam, że zadanie „Oblicze Agenta” trochę mnie zaniepokoiło. Serio, chłopaki? Aż tak Wam zależy, żeby inni poznali moją tożsamość? Na szczęście dowiedziałem się od nich, że poprawnej odpowiedzi na pytanie udzieliła tylko jedna osoba. Spodziewałem się większego wyniku, ale pytania faktycznie były trudne.

Najwięcej emocji na tym etapie przyniosły licytacje, które dały mi cenne informacje. Grupa jest w stanie poświęcić całą pulę dla przedmiotów dodatkowych — jeśli oni są gotowi to zrobić, to ja też.

Pewnie jesteście ciekawi, czy brałem aktywnie udział w licytacji, czy też siedziałem cichutko. Nie powiem, ale zachęcam do przemyśleń.

ETAP 8

Czy chwaliłem się kiedykolwiek moją kolekcją pluszaków? Nie? Proszę bardzo!

Ładne, prawda?

FINAŁ

Wiem, że dawno mnie tu nie było. Jednak chcę w ramach rekompensaty podsumować nasze ostatnie zadanie i całą zabawę.

Na ostatnim zadaniu chciałem pozwolić reszcie nadrobić tyle straconych przez głupotę innych pieniędzy, żeby zwycięzca poczuł, że warto było się tyle ze mną męczyć. Mam nadzieję, że osoba, która wygra te 3 stówki doceni ten gest.

A co do przemyśleń na temat całej zabawy... No właśnie — zabawy. Nawet nie wiecie, jak przyjemne dla mnie było wkręcanie Was przez całą grę, zwłaszcza pod koniec, gdy już się w to mocno wkręciłem. Na samym początku było mi naprawdę trudno — nigdy nie brałem udziału we wcześniejszych edycjach, więc nie wiedziałem co, gdzie i jak robić. Jestem wdzięczny chłopakom za pomoc i wsparcie w tej roli. Dziękuję też tym, którzy to czytają i życzę Wam powodzenia na finałowym teście — w końcu na tym etapie gry na pewno już wiecie kim jestem 😉

Powodzenia! ❤